Դոն-Կիխոտի երգը

Բարեկամներ

 

Դոն-Կիխոտ Մարդասիրական հիմնադրամի ծրագրերից մեկի`<<ՈւԽՏԱԳՆԱՑՈւԹՅՈւՆ ՍԵՐՎԱՆՏԵՍԻ ԳԵՐԵԶՄԱՆԻՆ>> միջոցառման համար անհրաժեշտ միջոցների անբավարարության պատճառով, կատարվել է ծրագրային փոփոխւթյուն: Երևանից մինչև Մադրիդ ուխտագնացությունը, որը նախատեսված էր միջնադարի ասպետական հանդերձանքով, ձի, ավանակ հեծած և պիտի անցներ ողջ Եվրոպայով, ենթարկվել է փոփուխթյան: Հիմնադրամի հիմնադրի տրամադրած միջոցներով և Գյումրիի քաղաքապետ պ-ն Սամվել Բալասանյանի աջակցւթյամբ, առայժմ, կիրականացվի միջոցառման Փարիզ- Մադրիդ հատվածը:

Հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի որոշման համաձայն, Երևանից-Մադրիդ ուխտագնացությունը կիրականացվի 2014-2015թթ և կնվիրվի հայոց Մեծ Եղեռնի զոհերի հիշատակի 100-ամյակին:

Ներկայացնում եմ Դոն-Կիխոտի քայլերգը, որը կհնչեցվի ուխտագնացության ընթացքում:

                      

Դոն-Կիխոտի քայլերգը

 

Հայր ի°մ, Սերվանտե°ս, խավարում գերված,

Բայց հոգով` ազատ, կամքով` անվեհեր,

Արարեցիր ինձ, Դոն-Կիխոտիս խենթ,

Իմ հավատարիմ զինակիրի հետ:

 

       Կրկներգ           Կկռվենք համառ այս դարւմ արդեն,

                                   Երկու ոտանի հողմաղացների դեմ,

                                  Առա°ջ Սանչո ,առա°ջ, քշիր իշուկին,

                                   Գնանք պատժենք չարին, փրկենք թշվառներին:

 

Եկել եմ աշխարհ արարչիս գրչով,

Ես` Դոն-Կիխոտս, ասպետ պատվավոր,

Մարմնով` հզոր, հոգով`անսասան,

Թւյլին, անզորին` հույս ու պահապան:

 

Խիզախ եղեք, մարդի°կ, մի° դարձեք ոսկուն գերի,

Ազատւթյունն է լոկ, որ արժեք ունի,

Մի քիչ Դոն-Կիխոտ եղեք, մի քիչ ել Սանչո,

Մի° վախեցեք երբեք գնալ հոգու կանչով:

 

Տա°ր ինձ, Ռոսինա°նտ, աշխաչհից աշխարհ,

Սխրանքներ գործեմք պատմւթյան համար,

Չթողնենք մարի մարդկանց սրտերում,

Մեր հոր անունը` պայծառ, իմաստուն:

                                                                                                                                                                                 

 

 

Չքնաղ Դուլսինեայի սիրւց ուժ քաղում,

Նրա համար եմ սխրանքներ գործում,

Իսկ ով հանդգնի իմ ճամփան փակել,

Նիզակս պատրաստ է նրան խոցոտել:

 

Հայաստան երկրից հեռու, հեռավոր,

Եկել եմ ասեմ մարդկանց բյուրավոր,

Որ դեռ ապրումեմ ու պիտի ապրեմ,

Պատերազմի դեմ` պիտ պատերազմեմ:

 

Ես կռվելու եմ պատերազմի դեմ,

Որ մարդիկ երբեք վիշտ, ցավ չտեսնեն,

Որ հարգի լինի բարիք ստեղծողը,

Ոչ թե թալանչին, սպանողն ու գողը:

 

Չորս հարյուր տարի մաքառել անդուլ,

Ձեռնոց եմ նետել չարին ամենուր,

Հիմա եկել եմ շիրիմդ գրկեմ,

Քո իմաստնության առաջ խոնարհվեմ:

 

Իմ հոր շիրիմին ուխտի եմ գնում,

Ճամփաս է երկար, փոշոտ ու գալար,

Հա°յր, քո հանճարով ուժ, ոգի առած,

Հավերժին պիտի գնամ ընդառաջ:

 

   Դոն-Կիխոտ Մարդասիրական հիմնադրամի տնօրեն`                    Վարդան Վարդանյան